Mijn zoontje Joey van 10 jaar maakte dit beeld toen hij de figuren zag staan en zin had om er iets mee te maken. Hij gaf later aan dat hij zin had om te kijken of het lukte om de figuren iets te laten balanceren en de klok paste er mooi tussen.
Ik vond het een heel mooi beeld toen ik zag dat hij hier mee bezig was geweest en ik heb er een foto van gemaakt. Een paar dagen later zocht ik een plaatje om naast tekst ook een beeld te gebruiken wat uitdrukking kon geven aan mijn idee.
Als ik naar dit beeld kijk zie ik namelijk een persoon wat samen met zijn innerlijke kind in balans is en ze samen het blokje in evenwicht houden door de tijd heen. Ze zijn in balans samengegroeid en hebben elkaar nodig om te blijven groeien en zich te kunnen ontplooien en ontwikkelen.
Ik vind het mooi dat Joey het met zijn speelse kind zijn heel intuïtief heeft neergezet en er verder helemaal niet over nagedacht heeft wat hij nu eigenlijk aan het neerzetten was. Als ik dit beeld had neergezet, omdat ik iets wilde uitbeelden en het had gedaan vanuit mijn hoofd dat het wel precies goed moest zijn etc. etc. dan had het beeld me niet het Joy gevoel gegeven wat Joey er wel bij heeft ervaren. Hij was helemaal niet bezig met het feit dat het iets moest worden en of het wel voldeed aan alle voorwaarden. Dit is precies wat er ook gebeurd met volwassenen die een beeld neer mogen zetten in het zand en zich weer even ongedwongen en vrij voelen om dat wat goed voelt of juist niet goed voelt, maar ook gezien wil worden lekker vrij te laten en in de zandbak te zetten. Het is heel bevrijdend om intuïtief de dingen te pakken en een plek in het zand te geven. De energie gaat weer stromen en het helpt je meer inzichten te krijgen en vooral het zelf te voelen. Het is jouw unieke verhaal en jouw gevoel wat je erbij hebt wat maakt dat het werkt voor jou ♥
Reactie plaatsen
Reacties